Pistacja należy do rodziny nanerczowate. Wywodzi się z Azji Mniejszej. Obecnie największymi producentami orzechów pistacjowych są: Iran, Turcja, Afganistan, Syria, Włochy i Tunezja.
Owoc pistacji jest pestkowcem, o kształcie owalnym i długości do 2 cm. Zbudowany jest z czerwonej, mięsistej owocni, która po dojrzeniu pęka i opada. Owocnia okrywa mocną skorupę, wewnątrz której znajduje się zielonkawe, jadalne nasienie, zwane orzeszkiem pistacjowym. Z jednego owocu można zebrać aż do 2kg orzeszków.
Orzechy pistacjowe, podobnie jak inne orzechy są wysokoenergetyczne, zawierają do 60% tłuszczu, w czym duży akcent odgrywają pozytywne dla naszego zdrowia nienasycone kwasy tłuszczowe, ponadto około 20% białka i 15% cukru oraz są doskonałym źródłem żelaza.
Ze względu na cechy organoleptyczne pistacje bardzo chętnie są wykorzystywane jako solony lub prażony przysmak, jednak takie zabiegi dodatkowo zwiększają jego kaloryczność. Ich słodki, przyjemny smak i specyficzny aromat, w połączeniu z jasnozieloną barwą sprawiają, że są szeroko rozpowszechnione w przemyśle cukierniczym jako składnik ciast, lodów oraz element dekoracyjny. Mogą być także składnikiem pasztetów i potraw mięsnych. Smażone w maśle lub tłuszczu roślinnym i podawane na gorąco stanowią wyszukany przysmak Indii. Mają również zastosowanie w produkcji aromatycznego i delikatnego oleju.
Źródła:
A. Lepka: Towaroznawstwo. Produkty spożywcze, PWE, 1995
K. Świetlikowska: Surowce spożywcze pochodzenia roślinnego, SGGW, 2008
J. Gawęcki: Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu, PWN, 2010
Autor: Katarzyna Cymmer