Ojczyzną migdała jest prawdopodobnie Afryka Północna. Obecnie największymi producentami migdałów są: Hiszpania, USA, Włochy i Grecja.
Owocem migdałowca jest pestkowiec. Cała owocnia jest twarda i sucha, pokryta futerkowatym meszkiem. Jadalną część owocu stanowią nasiona, zwane migdałami, otoczone ściśle przylegającą, cienką, brązową, trudną do oddzielenia skórką. Nasiona migdałów mają kształt podłużny, spiczasty lub zaokrąglony, długość około 1-3cm i barwę białą.
Migdały zaliczane są do grupy orzechów ze względu na podobny skład chemiczny oraz smak. Nasiona migdałowca zawierają około 20% białka oraz około 50% tłuszczu bogatego w nienasycone kwasy tłuszczowe, które są naturalną ochroną tętnic przed miażdżycą, oraz podnoszą poziom tzw. „dobrego cholesterolu” HDL we krwi. Na uwagę zasługuje również duża zawartość składników mineralnych tj. wapń, żelazo, magnez czy potas, chroniący nasz mózg przed udarami. Migdały są źródłem również mniej znanego pierwiastka, który jest niezbędny do prawidłowej gospodarki wapniem. Mowa tutaj o borze, który pozytywnie wpływa na kobiety po okresie menopauzy, zwiększając u nich poziom estrogenów we krwi oraz zapobiega osteoporozie. Migdały są ponadto źródłem tzw. witaminy młodości - witaminy E, oraz ryboflawiny – witaminy B2 opóźniającej starzenie się mózgu. Orzechy te mają działanie alkalizujące i odgrywają pozytywną rolę w profilaktyce rozrostu gruczołu krokowego.
Rozróżnia się dwie grupy odmian migdałów:
- Migdały gorzkie – o małym nasieniu i gorzkawym smaku. Głównie przeznaczane są do produkcji oleju, który wykorzystywany jest jako przyprawa korzenna, mają zastosowanie także w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym oraz w gastronomii.
- Migdały słodkie – mają duże owoce, których jądro ma słodki smak. Są cennym owocem deserowym zarówno w konsumpcji bezpośredniej jak i w przemyśle.
O atrakcyjności żywieniowej migdałów słodkich decydują wysokie walory organoleptyczne i dekoracyjne w połączeniu z bogatą wartością odżywczą i dietetyczną. Główne zastosowanie polega na wykorzystaniu ich w cukiernictwie do wyrobu: słodyczy, wypieków, mas, kremów, deserów, marcepanu i napojów, do których wykorzystuje się mleczko migdałowe. Z dietetycznego punktu widzenia lepiej jednak by urozmaicały smak naszych potraw mięsnych, drobiowych, rybnych oraz sałatek.
Źródła:
J. Carper: Apteka żywności, 2008
J. Carper: Żywność Twój Cudowny Lek, 2008
A. Lepka: Towaroznawstwo. Produkty spożywcze, PWE, 1995
K. Świetlikowska: Surowce spożywcze pochodzenia roślinnego, SGGW, 2008
J. Gawęcki: Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu, PWN, 2010
Autor: Katarzyna Cymmer